To, że strony będące zapleczem trzeba podlinkować z zewnętrznych źródeł wie pewnie każdy, kto ma choć jeden serwis, który nazywa „zapleczem”. Jak zauważyłem, często są jednak zadawane pytania o to czy linkować zaplecze pomiędzy sobą a jeśli tak to jak to robić.
W tym wpisie opiszę parę schematów linkowania wewnątrz zaplecza. Będą to schematy podstawowe, które są poddawane ciągłym modyfikacją, w zależności od potrzeb.

A może nie linkować ?

Przewrotnie zacznę jednak od pytania powyżej. W dobie gdy wyszukiwarki coraz lepiej radzą sobie z wykrywaniem schematów, może lepiej zrezygnować z linkowania pomiędzy zapleczem.
Znam wielu pozycjonerów, którzy tak właśnie robią na całym zapleczu lub jego większej części.
Takie działanie ma zalety. Teoretycznie dzięki temu, że serwisy nie są ze sobą powiązane ciężej wykryć fakt, że należą do jednej osoby lub, że pracują na dobro danego serwisu www.
Takie działanie jest bardzo skuteczne „na ludzi”, na wyszukiwarki także, choć one bardziej moim zdaniem zwracają uwagę na inne czynniki niż na to jak jest linkowane.
Schemat takiego zaplecza mógłby więc wyglądać tak:

Witryny samodzielnie przekazując moc do strony pozycjonowanej. „Mocy” jest tyle ile będzie do nich linków i jakiej jakości one będą.
I to jest główna wada takiego takiego rozwiązania bo przy dużym zapleczu trzeba się nieźle namęczyć by każda witryna miała odpowiednia moc.
Co więc możemy robić by tą moc zwiększyć ? Nic innego jak odpowiednio podlinkować serwisy pomiędzy sobą. Nie trzeba robić tego od razu na wszystkich witrynach, można po prostu wydzielić część zaplecza na takie cele.

Jak więc możemy to zrobić?

Linkwheel – schemat koła

Koło linków jest najprostszą i bardzo skuteczną metodą linkowania serwisów w zapleczu.
By zrobić taki model najlepiej narysować sobie na kartce koło, wpisać na nim swoje serwisy i podejmując decyzję do ilu serwisów linkuje jeden serwis oraz o jaki przeskok (do następnego czy dalej), narysować schemat.

W przykładzie każdy serwis linkuje do jednego następnego serwisu jednocześnie linkując do pozycjonowanej strony.
Dzięki linkowania tymi samymi anchorami, lub wariacjami danego anchora, wytwarza się swoiste „kółko wzajemnej adoracji” do tego tematycznie linkowanej. Można więc zakładać, i tak się dzieje, że już drugi serwis w kole ma większą moc niż gdyby linków pomiędzy nie było.

W każdym schemacie opieramy się przecież na zasadzie dziedziczenia anchorów, czyli gdy serwis A jest linkowany daną frazą, to linki wychodzące z niego zawierającą tą frazę będą miały większą moc. Ktoś kiedyś napisał, że takie dziedziczenie następuję aż do trzeciego rzędu.
Dając wiarę temu twierdzeniu możemy założyć, że na czwarty serwis w kole ma wpływ pierwszy, drugi i trzeci serwis w kole co powoduje znaczny wzrost wartości linka do strony pozycjonowanej.
Osobiście zawsze robię przerwę i nie tworząc pełnego koła co pokazałem na rysunku.

Niestety ten schemat oprócz znacznego wzrostu mocy ma moim zdaniem dwie wady.
Pierwsza – w przypadku kłopotów z dość mała liczbą serwisów w kole następuje destabilizacja i utrata mocy przez całe koło. W małym kole niestety, wystarczy mięć kłopot z jedną witryną by zdestabilizować całe koło.
Druga to łatwość wykrycia takiego koła przez ludzi jak i wyszukiwarki. Dochodzą do mnie informacje, że ostatnio Google.com wyłapuje koła bez problemu i wielu zagranicznych pozycjonerów radzi wybrać inny sposób linkowania.
Warto więc mieć to na uwadze.

Piramida linków

Piramida polega na uporządkowaniu witryn w rzędach według jakiś kryteriów, najczęściej tym kryterium jest jakości witryn. Pierwszy rząd linkuje do następnego rzędu, którym znajduje się mniej witryn i rak dalej aż dochodzimy do pozycjonowanego serwisu. Takich rzędów musi być minimum trzy by podstała piramida.

Piramidy mogą składać się z wielu rzędów, nie ma co jednak szaleć bo czym więcej serwisów i rzędów tym trudniejsza kontrola nad całością.
Moim zdaniem optymalna ilość rzędów to pięć, nie zdarzyło mi się zrobić piramidy większej niż siedem rzędów. Po co robimy to w ten sposób? W piramidzie tak jak w kole działa zasada dziedziczenia anchorów, czyli każdy następny rząd jest mocniejszy a do pozycjonowanej witryny linkuje mało ale bardzo mocnych serwisów.

Pozytywną cechą piramidy to wytracanie negatywnego wpływu jakiś działań lub linków ze stron o „złej reputacji” wraz z kolejnymi rzędami. Jeśli do piątego rzędu będziemy linkować skąd popadnie i jak popadnie to negatywy „nie dolecą” do serwisu głównego.
Na rysunku powyżej schemat prostej piramidy linkowanej od dołu do góry.

Piramida, przez wielu uważana jest za schemat linkowania zbliżony do „naturalnego”.
Główną wadą piramid jest łatwość pogubienia się w tym co i gdzie ma być linkowane, jej zalety jednak przewyższają wady.

Naturalnie powiązane

Jest to schemat, który wymyśliłem na swoje potrzeby i który moim zdaniem jest najbardziej „naturalny” a zarazem może łączyć w sobie wszystkie schematy. Do zobrazowania idei posłużę się wykresem z narzędzia touchgraph.com, który pokaże schematycznie linkowanie wokół mojego bloga.

Główną ideą tej metody jest stworzenie w zapleczu witryn (duże koła), które traktujemy jak główny serwis i pozycjonujemy je na równi z nim – nazywam takie serwisy „Gwiazdami”. Wokół tych serwisów tworzymy zaplecza pracujące tylko na ich korzyść. W tych zapleczach możemy mieszać rożne metody linkowania.
Gwiazdy linkujemy ze sobą bez wyraźnego schematu. Z Gwiazd linkujemy bezpośrednio na główna pozycjonowaną witrynę.

Zaletą takiego działania jest fakt posiadania kilku, kilkunastu bardzo mocnych serwisów wysoko w wynikach dzięki temu możemy z nich stworzyć, w każdej chwili, odrębne serwisy postrzegane na równi z głównym pozycjonowanym.
Wadą i to dość dużą jest wysoki stopień skomplikowania, nakładów pracy oraz koszty.
Jeśli jednak zastosujemy tą ideę z głową a działania zakończą się sukcesem, tort jaki wykroimy sobie z internetu w danej branży może być znaczny.

Podsumowanie

Oczywiście nie są to wszystkie popularne schematy linkowania, które regulują przepływ mocy. Jednak znając dwa pierwsze oraz ideę trzeciego, można naprawdę wiele zdziałać.

Jeśli ktoś by się mnie spytał, który ze schematów jest najlepszy to nie faworyzując żadnego odpowiedziałbym, że najlepszą metodą linkowania serwisów zaplecza pomiędzy sobą jest ta, która jest skuteczna. :)
Warto o tym pamiętać siedząc nad kartką i rozrysowując zaawansowane figury geometryczne.

A Wy używacie schematów podczas pozycjonowania czy też wolicie chaos a może brak linkowania?
Które z metod uważacie za najskuteczniejszą i jakie znaleźliście ich wady lub zalety?

W następnym wpisie w tej serii „Zaplecze…” napiszę parę słów na temat „zaplecze i Black Hat” oraz zaczną się pojawiać przykłady zaplecza na frazy jakie proponowaliście w pierwszym wpisie.

Spis wpisów z serii „Zaplecze..”
– Zaplecze część 1 – na co mi to ?
– Zaplecze część 2 – obowiązki i odpowiedzialność !
– Zaplecze część 3 – struktura i podział
– Zaplecze część 4 – tematyczność
– Zaplecze część 5 – bezpieczeństwo zaplecza
– Zaplecze część 6 – domeny i serwery
– Zaplecze część 7 – linkowanie zaplecza (tu jesteś)
– Zaplecze część 8 – black hat

Przykłady:
– wiercenie zgrubne
– pozycjonowanie